ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
سیستم تبلور آن مونوکلینیک و بوده و با رخ دو جهتی بصورت بلورهای منشوری و تودههای حفرهدار متبلور میشود. در طبیعت بصورت شفاف و شیشهای، روشن تا مات و یا اجزاء بلوری دیده میشود. بوراکس در دریاچهها و یا مناطقی که آب و هوای معمولی دارند تشکیل میگردد و بدلیل حلالیت بالا در آب و هوای مرطوب رخنمون ندارد. بوراکس در مناطق خشک با از دست دادن آب تبلور بیرنگ شده و به کانی پودری سفید کدری به نامTincaleonite تغییر مییابد. بوراکس با ارزشترین ترکیب بوراتها میباشد. نوع تصفیه شده آن برای تهیه مواد شیمیایی و نوع خام آن مستقیماً در صنایع مصرف میشود.سختی آن 5/2-2 با وزن 75/1-69-1 لمس چرب و طعم شیرین دارد و به آسانی ذوب شده (نقطه ذوب آن 607 درجه سانتیگراد) و به شیشه بیرنگی تبدیل میگردد. خط اثر آن سفید متمایل به خاکستری، زرد، آبی و سبز نیز دیده میشود. بوراکس علاوه بر محلول بودن در آب، در حلالهای آلی از جمله گلیسرول، اتیلن گلیکول، متانول و استون نیز محلول است. کانی فوق با 37 درصدB2O3 به دلیل خاصیت انحلال در آب و ناپایداری در مقابل هوا هرگز به صورت تودههای بزرگ پیدا نمیشود، بلورهای آن در معرض هوا سریع سفید رنگ شده و به تودههای خاکی شکل تبدیل میشود.بوراکس به عنوان گدازآور در ذوب فلزات و در لحیم کاری، به عنوان کند کننده خوردگی در مایعات ضد یخ، به عنوان ماده اصلی در کودها، در تولید بسیاری مواد شیمیایی و داروسازی، و به عنوان منبع تهیه بور به کاربرده میشود. بوراکس عبارت است بورات سدیم آبدار، یا تترابورات است، که ابتدا تحت نام ایرانی بوره به معنی سفیده، تهیه میشد.بوراکس متبلور بدون آب، از آب شور دریاچه سیرلس تهیه میشود. گرد بوراکس منبسط شده با چگالی ظاهری کم 32 کیلوگرم بر متر مکعب است، که بسیار حل شدنی و در پاکسازها به کار بورده میشود.اسید بوریک، که اسید بوریک و اسید اورتوبوریک نیز نامیده میشود، گرد متبلور سفید رنگی با فرمول B2O3.3H2O است که با اضافه کردن اسید کلریدریک یا اسید سولفوریک به محلول بوراکس و متبلور شدن آن به دست میآید. همچنین، از کانههای بور به عنوان یکی از مواد شیمیایی تحصیل میگردد. بطور طبیعی در درزههای آتشفشانی بصورت کانی ساسولیتB2O3.3H2O، یافت میشود. وزن مخصوص آن 435/1 و نقطه ذوب آنºC 566 است. در آب و الکل محلول است. اسید بوریک به عنوان مواد نگهدارنده و گندزدا در مخلوطهای شیشه و کوزهگری، در صنعت دباغی بورای پشمگیری پوست با تشکیل محلول بوراتهای کلسیم در آب، و به عنوان گذاز آور در لحیم کاری به کار برده میشود. اسید بوریک بیآب، تقریباً اکسید بوریک خالص است. در لعابهای شیشه و سرامیک به کار برده میشود.در آزمایشگاهها از اثر هیدروکسید سدیم بر اسید بوریک، بوراکس تهیه میکنند. چنانچه بوراکس را در درجه حرارت 4400-350 درجه سانتیگراد گرم شود، به بورات سدیم Na2B4O7 تبدیل میشود که نقطه ذوب بورات سدیم 878 درجه سانتیگراد است. بوراکس سابقا تحت نام Tinkat به مقدار خیلی زیاد از تبت غربی (چین) استخراج و به اروپا حمل میشده است. ولی امروزه برای تهیه بوراکس اکثرا از کرنایت و بورات کلسیم استفاده میشود و بدین ترتیب کرنایت را در آب جوش تحت فشار حل میکنند، در این صورت بوراکس بدست میآید.یکی از مشخصههای بوراکس از دید صنعتی دانستن میزان گرمای مورد نیاز برای تبدیل هرمول بخار آب از دکاهیدرات به پنتاهیدرات میباشد که این مقدار برای بوراکس 943/12 کیلو کالری محاسبه شده است.
بوراکس ماده ای هست که گاهی در کرمها استفاده میشود اسم محلی آن بوره ارمنی است به رنک خاک رس در عطاری پیدا می شود. کارش اینکه خون را به سطح پوست میکشه مثلا اگر قسمتی از گوشت بدن خالی (چاله) باشد و یا اینکه میخواهند آن قسمت گوشتی پر شود بوره ارمنی+عسل را روی موضع می گذارند.